televisie- uitzendingen

VIDEO: Verre van Weg voor (groot)ouders van sterrenkindjes

In de periode september 2019 tot december 2021 organiseerde de Gezinsbond het project ‘Verre van Weg’ rond het thema sterrenkindjes. In een collage van verhalen brengt Caroline Meerschaert de ervaring van het verlies van een kind rond de geboorte in beeld. Hoe rouw je om iemand die je niet mocht kennen? Hoe vul je de leegte als er geen herinneringen zijn?

Bekijk de video

Sterrenkindjes

Koppen(één) - 4 november 2011

“Noah was een perfect mensje, tien vingertjes, tien teentjes. Door bloedklonters in de placenta is hij na 20 weken in mijn buik gestorven. Maar het ergste is dat hij op papier niet heeft bestaan. We hebben niets van hem.” Het maakt Ilse Luypaert, de mama van Noah, nog altijd boos. “We hebben geen overlijdensakte en geen recht op bevallingsrust.” Noah ligt noodgedwongen 15 kilometer van thuis begraven omdat in hun gemeente geen zogenaamde “sterretjesweide” is.

Elke gemeente moet nochtans zo’n “sterretjesweide” op haar kerkhof voorzien, voor kindjes die de wettelijke grens van 180 dagen of 26 weken zwangerschap niet halen. Maar in de praktijk heeft maar 1 op de 3 gemeenten zo’n weide. “Waarom volgt België de Wereldgezondheidsorganisatie niet? Die erkent elk kindje dat minstens 500 gram weegt bij de geboorte,” vraagt Katelijne Vuerstaek van de belangenvereniging Met Lege Handen zich af.

“Ik voelde me heel leeg na de bevalling. En gefaald als mama,” vertelt Nele, de mama van Janne. “Ons Janne is gestorven omdat de navelstreng rond haar halsje zat.” Stijn en Nele Ilsen kozen voor crematie en uitstrooiing op zee. Ze komen er vaak met hun drie andere kinderen ballonnen oplaten. “Senne vraagt hoe die ballonnen dan bij zijn zusje in de hemel geraken. Daar heb je geen antwoord op. Maar we praten heel bewust over haar, zo is ze er altijd een beetje.”